Beeldhouw workshops

Serpentijn werd meer dan 2000 miljoen jaar geleden gevormd en wordt beschouwd als een composiet.
Het is een verzameling van gesteenten die bestaat uit samengeklonterde afvalstukken van andere gesteenten.
In Zimbabwe vinden we serpentijn in het Great Dyke. Dit is een plateau dat zich uitstrekt over grote delen van Zimbabwe en zich praktisch aan de oppervlakte bevindt. Dit maakt het gemakkelijk om de stenen te delven.
Bijna iedere steen heeft een roestbruine schil. Dit wordt ook wel een verweringslaag of oxidatielaag genoemd en is vrij zacht en broos. De hardheid van serpentijn varieert van zeer zacht tot zeer hard.
Kleuren variëren van lichtgroen, groen, donkergroen, groen gevlamd, groen met donkere stippen, bruin gevlamd, bruin, paars, wit met groene lijnen, enz...
Globaal kunnen we een indeling maken in volgende soorten:

Groene en bruine serpentijn: Tamelijk zacht en zeer goed te bewerken met houtbewerkingsgereedschap. Uit ervaring kunnen we zeggen dat de steen harder wordt naarmate de kleur donkerder is. Beelden gemaakt uit deze steen kunnen beter binnen geplaatst worden omdat ze anders krassen.

Zwarte serpentijn: Zeer donker groen en middelmatig hard. Na het aanbrengen van een boenwas is de kleur bijna zwart. Beelden gemaakt uit deze steen kunnen beter binnen geplaatst worden omdat ze anders krassen.

Fruitserpentijn: Harder dan zwarte serpentijn en te vinden in donkergroene tot bruine gevlamde kleur. Beelden gemaakt uit deze steen kunnen binnen en buiten geplaatst worden en zijn niet bijzonder weergevoelig.

Chinees speksteen: de meest gebruikelijke soort, kan je indelen op kleur, hoe donkerder de steen, hoe harder. Wit en lichtroze zijn dus het zachtst, daarna komen groen en bruin, en de hardste steen is zwart Chinees speksteen.

De hardste soort speksteen is Indiaas speksteen, in prachtige tinten verkrijgbaar. Minder gangbare steen, omdat hij maar door enkele bedrijven in Nederland geïmporteerd wordt.

Speksteen uit Zimbabwe varieert in kleur van geel, bruin, zwart tot donkergroen. De stenen zijn nooit egaal van kleur maar hebben altijd kleurschakeringen die de steen een zeker elan geven.

De zachtste soort speksteen, daardoor ook gelijk de meest kwetsbare soort. Erg mooi van kleur en met hele mooie nerven in de steen. Heel gemakkelijk te bewerken, maar als kant-en-klaar beeld ook extra kwetsbaar. Gebruik deze soort steen dus niet voor gebruiksvoorwerpen, want er zitten heel snel diepe krassen op. Voor beelden van deze steensoort moet je er goed op letten dat je geen smalle stukken in je beeld hebt, door de druk van het vijlen en schuren breekt het gemakkelijk af. Prima geschikt voor een stevig massief beeld.

Albast is een marmerachtige kalksteen, dat als knollen in de grond voorkomt. De vindplaatsen zijn onder andere Italië, Spanje en Egypte. Albast is een transparante steensoort die bestaat uit niet helemaal uitgekristalliseerd gips. De steen kan melkachtig wit zijn met transparante aderen. Maar ook komt de steen voor als helder wit, grijs roze, roodachtig en bruin. In sommige gevallen vertoont albast blauwe vlekken die een stuk harder zijn dan de rest van de steen. De kleur van albast wordt bepaald door de vindplaats. De aarde en de daarin aanwezige oxiden geven de steen zijn specifieke kleur. Aan de buitenkant vertonen de albastknollen vaak onregelmatigheden. Klei resten en delen aarde bevinden zich hier voor een deel in de steen. Deze verontreiniging is karakteristiek voor albast en verleent de steen mede hierdoor zijn charme.

Eigenschappen: zachte transparant wit tot roodoranje steen. De aarde in Spanje is rood het albast dat daar vandaan komt kan honingkleurig tot dieproze zijn. De grijze aarde in Italië geeft de steen een grijsachtig wit. Geeft stug poeder en is compact qua samenstelling. Het bestaat uit niet helemaal uitgekristalliseerd gips.

Deze steen wordt gevonden in: Italië, Spanje en Egypte. Bewerking mogelijkheden: hakken met puntbeitel en bordijzer, raspen, schuren, polijsten en in de was zetten.

De hardheid van albast is zacht tot matig. De steen laat zich dan ook gemakkelijk bewerken door middel van raspen, hakken, schuren en polijsten. De bestanddelen van albast doen zich voor als kristallen. Bij het bewerken van de steen leveren deze een korrelig poeder op die stug aanvoelt. Wanneer de steen niet te dik is, schijnt het licht er diffuus doorheen. Dat komt door het transparante karakter van albast. Door zijn samenstelling is albast niet weerbestendig. Weersinvloeden veranderen een glanzend gepolijst oppervlak in een doffe en ruwe structuur.

Albast is verkrijgbaar in knollen, schijven en blokken. De schijven zijn als plakken gezaagd uit een knol. Ze tonen dan de dwarsdoorsnede van de knol, met als contour de ruw gevormde buitenkant. De blokken zijn uit het hart van de knol gezaagd en zijn het meest zuiver van samenstelling, omdat ze geen verontreiniging bevatten. Albast is een steen waar je vele kanten mee op kunt. De verschillende handelsvormen stellen je in staat om uiteenlopend werk te maken. Vooral wanneer de marmerachtige uitstraling en het spel met licht je aanspreken, is albast een steen die je ongekende mogelijkheden biedt.

Een albastknol is de steen in haar originele vorm zoals deze gewonnen wordt. Knollen zijn bolvormig met een onregelmatig oppervlak. De ' schil' of ' korst' kan een andere kleur hebben als de bewerkte steen.